عالم ربانی ملا زین العابدین سلماسی می گوید:روزی جناب علامه بحر العلوم وارد حرم امیر المومنین شد و این بیت میخواند

چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن

                 از علامه در مورد خواندن این بیت سوال کردم ایشان فرمود  وقتی وارد حرم امیر المومنین شدم دیدم حضرت مهدی را که با صدای بلند در بالای سر  قران تلاوت می فرمود  وقتی صدای ان بزرگوار را شنیدم ان بیت را خواندم وقتی وارد حرم شدم ان حضرت قرائت قران را قطع کرد و از حرم بیرون رفتند.

 

 
  از ابن طاووس منقول است که او شنید در سحر در سرداب مقدس از صاحب الامر که ان جناب می فرمود:

((خدایا شیعیان ما را از نور ما و بقیه ی طینت ما آفریدی آنها گناهان زیادی به اتکا بر محبت به ما و ولایت ما کرده اند اگر گناهان انها گناهی است که در ارتباط با تو است از انها بگذر که ما را راضی کرده است و انچه از گناهان انها در ارتباط با خودشان است خودت بین آنها را اصلاح کن و از خمسی که حق ما است به انها بده تا راضی شوند و از اتش جهنم نجات بده و انها را با دشمنان ما در خشم و سخط خود جمع نفرما ))

در دعای ندبه می خوانیم« بنفسی انت من مغیب لم یخل منا»  «جانم به قربان تو پنهان شده ای که با این حال از ما غایب نیستی و در میان مایی»

و باز می خوانیم« جانم به فدای تو آقایی که دوری اما باز از ما دور نیستی»

گفتم که روی خوبت از من چرا نهان است       گفتا تو خود حجابی ورنه رخم عیان است

        
در واقع امام زمان در همه جا تشریف دارند(( تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز)) ما باید از میانه برخیزیم و پرده نفس اماره را کنار ببریم

هر جا که روم نالم چون بلبل شوریده         سر تا سر عالم را گلزار تو می بینم

 صاحب باغ تشریف ندارد غایب است اما ما که غاصب باغ هستیم حضور داریم سر تا سر جهان خانه امام زمان است. «الارض کلها للامام:همه ی زمین برای امام معصوم است»

پس اگر در عای ندبه خواندیم«ای فرزند احمد  آیا راهی که پایان ان به تو برسد وجود ارد»

حضرت ولی عصر می فرماید((بله راه است))

آقاجان راه چیست؟

می فرماید:«برو.....                         

                                                           ادامه دارد

                                 .

صدها داستان از ملاقات با امام زمان نقل کرده اند و همین دلیل امکان ارتباط و تشرف به محضر ایشان است

 سید مهدی بحر العلوم علامه حلی  سید ابن طاووس و بسیاری دیگر از مردان الهی  نه یک بار نه دو بار بلکه

نقدر خدمت امام زمان رسیدند که می گفتند اگر آن حضرت از پشت دیواری راه بروند و صدای کفش مبارکشان

به گوشمان برسد تشخیص می دهیم که آقا هست که راه می روند

چرا بگوییم امکان ندارد به محضر ایشان مشرف شد . با این کلام و اعتقاد از فیض بزرگ تشرف خود را

محروم کنیم بنا بر این ارتباط با امام زمان نه تنها ممکن است بلکه یکی از اعمال و وظیفه های شیعیان در زمان غیبت ایشان می باشد.

ایت الله سید محمد هادی میلانی هم جمله ای بسیار جالب به یکی از شاگردان خود فرموده بود:«بناست که امام زمان از چشمان عادی پنهان باشد نه از چشمان غیر متعارف»

 

مر حوم شیخ جعفر کبیر معروف به کاشف الغطا در یکی از شبها برای تهجد بر خاست فرزندش را از خواب بیدار کرد و فرمود بیا به حرم امیرالمومنین رفته و در انجا نماز شب بخوانیم
فرزند جوان که بر خاستن از بستر گرم در ان وقت شب برایش سخت بود در مقام عذر خواهی برا مده و عرض کرد:پدر جان من فعلا مهیای این برنامه نیستم شما منتظر من نباشید
فرمود: نه من اینجا ایستاده و منتظرم تا شما مهیا شوید فرزند جوان به ناچار از جای برخاست
و وضو گرفت و دنبال پدر به راه افتاد کنار در صحن که رسیدن در انجا فقیری را دیدند که نشسته و دسته سوال برای گرفتن پول به سوی مردم دراز کرده است
شیخ جعفر رو به فرزندش نمود و فرمود این شخص در این وقت شب برای چه اینجا نشسته است؟
عرض کرد برای گدایی
فرمود  چه مقدار ممکن است از رهگذران عاید او شود؟
عرض کرد احتمالا یک تومان  فرمود:فرزندم درست فکر کن ببین این ادم برای مبلغی نا چیز در این وقت شب دست از استراحت و راحت و خواب ناز برداشته و دست ذلت به سوی مردم دراز کرده
ایا تو به اندازه این شخص اعتماد به وعده های حق درباره شب بیداران و متهجدان نداری؟
که فرموده:فلا تعلم نفس ما اخفی لهم من قره اعین
هیچکس نمی داند چه پاداش های مهمی که مایه روشنی چشم ها می گردد برای انها نهفته شده است!گفته اند فرزند جوان از شنیدن این سخن چنان متنبه شد که تا اخر عمر از سعادت نماز شب و شب بیداری و تهجد بر خوردار بود
 

سلام علیکم خدمت تمامی دوستان و محبان و شیعیان مهدی فاطمه

و با تشکر از دوستانی که با نظرات ارزنده یاری می کنند

بحث قبلی ما بحث ویرگی های منتظران بود و حالات منتظر امیدوارم استفاده برده باشید

 

و اما برتری «مهدی باوران» زمان غیبت

دیروز یه روایت خیلی جالب دیدم شاید خونده باشید اما باز براتون می نویسم

امام زین العابدین می فرمایند:« شیعیان در زمان غیبت بالاترین و برترین مردم همه زمان ها می باشند» حتی بالاتر از مردم زمان پیامبر و مردم عصر امیر المومنین(البته به جز یاران امام حسین در عاشورا) خوب حالا می دونید چرا؟

زیرا انان «القائلین بامامته» هستند یعنی به ان حضرت و امامتشان اعتقاد و باور دارند و چشم براه ظهور و قیام ان حضرت می باشند پس معرفت و انتظار با هم گره خوردند

 

چرا اینان افضلند؟

 

چون خدا یک درایت و عقل و بینش و معرفتی به مردم ان زمان داده که غیبت برای ایشان مشاهده می شود یهنی جوری حرکت می کنند گویا امام زمان خود را می بینند و مشاهده می کنند.

خوب حالا معرفت؟!   معرفت از دو طریق حاصل می شود

 

راه اول:  مطالعه کتابهایی در این زمینه

 

راه دوم: دعا و توسل « الهم عرفنی نفسک ...  

خدایا خودت پیامبر و خودت وامام خود را به من معرفی کن  که اگر اینها را نشناسم از دینم خارج خواهم شد.

این راه دوم اساسی تر و عمیقتر از راه اول راه اول معرفت علمی و مغزی به ما میده اما راه دوم شناخت قلبی و روحی و باطنی

نه اینکه باز از راه اول بی خیال شیم

در کنار هم خیلی خیلی بهتره

 

   الهم عجل لولیک الفرج و جعلنا من انصاره و اعوانه والمستشهدین بین یدیه

برای دانستن این که کدام عمل افضل است باید ببینیم افضل اثار چیست؟ببینیم نماز اول وقت در وجود ما چه اثری می گذارد نیکی به پدر ومادر برای ما چه اثری دارد همین طور کارهای دیگربا دقت در اثار این اعمال پی می بریم که «انتظار فرج»همه ی خوبی ها کمالات و فضیلت ها را یک جا در انسان به وجود می اورد
.
اگر انسان واقعا در کلاس انتظار بنشیند و منتظر امدن امام زمان باشد این انسان مومنی کامل . موحد  .اهل تقوا و دارای همه صفات کمالی است با انتظار انسان رنگ امام زمان را می گیرد
دقت در روایات به ما می فهماند که انسان اهل انتظار  اهل نور و دینش و بینش و دید باطنی است پس معلوم می شود که انتظار جنبه ی تخریب ندارد و جنبه سازندگی دارد
چگونه می شود من در انتظار فرد عادل مطلق الهی به سر ببرم اما خودم ظلم و ستم کنم؟ چشم به راه امدن انسانی کامل که مظهر حق است باشم ولی خودم را نسازم؟
انتظار ظهور و قیام امام زمان را داشتن "جنبه ی سازندگی دارد به همین سبب رتبه و مقام هیچ عملی به رتبه انتظار فرج نمی رسد
 
ببینید اگر به مادری که سالها پسرش در جنگ مفقود الاثر بود خبر برسانند که فرزند تو در دست دشمن صدام جنایتکار اسیر بوده و اکنون ازاد شده و تا فردا به خانه می اید این مادر چه می کند؟؟؟؟؟خانه را به چه وضعی در می اورد؟ ایا همه جا را جارو و پاکیزه نمی کند ؟ ایا ابپاشی نمی کند چراغانی و قربانی نمی کند؟ همه ما دیده ایم که مادران این کار ها را کرده اند؟ چرا؟؟چون چشم براه فرزندانشان بوده اند

اگر من و شما هم منتظر امام زمان هستیم  اول باید سر گوسفند(نفس اماره) را ببریم
اول باید نفس شیطانی که ما را به بدی ها و پستیها و زشتیها دعوت می کند را بکشیم
خودمان را اماده کنیم و الا چه استقبالی از امام زمان کرده ایم؟
خانه دل را از الودگی ها و گناهان باید شست باید این خانه را به یاد خدا و صفات حمیده و پسندیده ی انسانی زینت داد والا امام زمان که به هر جایی پا نمی گذارد؟
!
اگر از حضرتش دعوت کنیم به خانه دلمان بیایدند  و ایشان هم امدند  ایا بگوییم  اقا خواهش می کنم دم در بایستید لحاف یک طرف و تشک به طرف دیگر افتاده ظرفها و کتابها هم در گوشه ای دیگر افتاده  ...و اتاق هم خیلی کثیف است .. لطفا اذن بدهید جارو بزنیم بعد تشریف فرما شوید؟!!!!!!!! ادم از مهمان خجالت می کشد
یک گوشه دل محبت دنیا و گوشه ای دیگر گناهان دیگر......و بعد هم بگوییم بیا بیا که سوختم ز هجر روی ماه تو!!!!!!!!!!!!!چگونه سوخته ای ؟ اگر سوخته بودی آماده و محیای ظهور بودی!  خودت را اماده و محیای قیام حضرت می کردی

آئینه شو جمال پری طلعتان طلب                جاروب زن به خانه و پس میهمان طلب