در دعای ندبه می خوانیم« بنفسی انت من مغیب لم یخل منا» «جانم به قربان تو پنهان شده ای که با این حال از ما غایب نیستی و در میان مایی»
و باز می خوانیم« جانم به فدای تو آقایی که دوری اما باز از ما دور نیستی»
گفتم که روی خوبت از من چرا نهان است گفتا تو خود حجابی ورنه رخم عیان است
در واقع امام زمان در همه جا تشریف دارند(( تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز)) ما باید از میانه برخیزیم و پرده نفس اماره را کنار ببریم
هر جا که روم نالم چون بلبل شوریده سر تا سر عالم را گلزار تو می بینم
صاحب باغ تشریف ندارد غایب است اما ما که غاصب باغ هستیم حضور داریم سر تا سر جهان خانه امام زمان است. «الارض کلها للامام:همه ی زمین برای امام معصوم است»
پس اگر در عای ندبه خواندیم«ای فرزند احمد آیا راهی که پایان ان به تو برسد وجود ارد»
حضرت ولی عصر می فرماید((بله راه است))
آقاجان راه چیست؟
می فرماید:«برو.....
ادامه دارد
.
