با نگاهی به روایات در می یابیم بعضی روایات ما را تشویق و ترغیب  نموده اند که فرج و ظهور امام زمان را نزدیک ببینیم .
خود همین نزدیک دیدن ظهور ،مربی نفوس و پرورش دهند ی جان هاست.  وقتی در درون من این حالت حاصل شد که ان شا الله  حضرت مهدی عج به این زودی ها می ایند قهرا خودم را از نظر  اخلاقی و عبادی اماده می کنم . می گویم : نکند این جمعه حضرت بیایند ! یا نکند این سال و ماه بیاید  در حالی که من خودم را نساخته باشم!

                              
 انان که ظهور را نزدیک می بینند تلاششان در ساخته شدن است.
در تفسیر آیه مبارکه « انهم یرونه بعیدا و نراه قریبا» روایات و بعضی احادیث یک مصداق از مصداق های ان فرموده اند: کافران و ملحدان  ظهور امام زمان را دور می دانند در حالی  که خداوند می فرماید: من و انبیا و امامان معصوم و اولیا  ظهور را که قیامت صغری است نزدیک می بینیم.
در دعای عهد هم این ایه به معنای ظهور است
پس خداوند منان ظهور را نزدیک می بیند هر کس هم که بناست خدا او را بسازد  کاری می کند که او هم ظهور را نزدیک ببین

 امام صادق می فرمایند: زمانی که برادران یوسف او را دیدند  نشناختند. به خاطر گناه به خاطر رذیله اخلاقی حسادت .

 گناه آمد پرده به فطرت بر تفرس و زیرکی و کیاست آن ها افکند. نتوانستند حضرت یوسف را بشناسند اما یوسف با نور ایمانش  آن ها را شناخت

ان گاه امام صادق فرمود وقتی برادران یوسف که پیغمبر زاده بودند و نسلشان از نسل انبیا بود و قبلا هم یوسف را دیده بودند

 و او را نشناختند   از این مردم چه انتظار که با این همه گناه با این همه رذایل اخلاقی می خواهند امام زمان را ببینند؟

فرمود مردم مانند برادران یوسف امام زمان را در جمکران در بازار می بینند در مجلسشان در خیابان ها و شهرستان ها می بینند

 فرمود  به خدا قسم امام زمان روی فرش  مجالس مردم راه می رود در کوچه و بازار  میان مردم راه می رود مردم امام زمان را می بینند

  و لکن نمی شناسند  اما امام زمان انها را می شناسد.

امام صادق فرمود وقتی امام زمان ظهور بفرمایند مردم با انگشتشان اشاره می کنند  می گویند  ما این اقا را در شهر دیده ایم زیارتش کردیم

 در حرم دیده ایم در مکه دیده ایم  در نجف و کربلا و سامرا دیده ایم اما نشناختیم

پس این حدیث می گوید باب ملاقات  با امام زمان و زیارت با امام زمان باز است مردم حضرت را می بینند باید کاری کنند که حضرت را بشناسند.

نزدیک تر از قلب منی با من محجور             دوری ز من است و زتو ما را گله ای نیست