از کنار بعضی جملات ساده نگذر یه کمی فکر کنی یه دنیا حرف برات می زنه:

«مهدی اگر غائب است به معنای ظاهر نبودن

ما ولی غائبیم به معنای حاضر نبودن

ما منتظر ظهور او  هستیم غافل از اینکه او منتظر حضور ماست

ور نه ظهور او در همین حضور ماست

که ما خود نیازمند فرجیم!!»

بعضی وقتا از خجالت ادم ترجیح میده هیچی نگه و زار زار به حال خودش گریه کنه...

امام زمان (عج) خطاب به حاج محمد علی فشندی در جمکران:

«شیعیان ما به اندازه آب خوردنی ما را نمی خواهند

اگر بخواهند دعا می کنند و فرج ما میرسد»

اولین ابرهای تیره فتنه زمانی اشکار شد که پیامبر در بستر ارتحال افتاد.
علی،عمود استوار حیاتمان بر پا ایستاد ودر عین حال که خود در طوفان این حادثه می لرزید،دعا کرد:
خدا اجرتان را در مصیبت فقدان پیامبرتان زیاده گرداند،خدای متعال رسولش را با خود برد.
هر چه بود حق با تو بود در گریستن. دستهای پدر هنوز در اب غسل پیامبر بود که دستهای فتنه در سقیفه بنی ساعده به هم گره خورد و گره در کار اسلام محمدی افکند.جسد مطهرپیامبر هنوز بر زمین بود که ابرهای تیره در اسمان پدیدار شد و باران فتنه باریدن گرفت.دین در کنار پیامبر ماند و دنیا در سقیفه بنی ساعده متجتی شد
فتنه ادامه داشت ... فرزندان پیامبر را با نام اسلام و به جرم بی دین و خارجی .. می کشتند!!!تا  خداوند رحمتش را گرفت
تا اخرین سلاله زهرا محفوظ بماند تا انتقام سیلی مادر را بگیرد و  انتقام خون حسین ما هنوز هم  لایق نشدیم .

دیروز قلب زهرا را شکستند امروز بیاییم دل زهرا را بدست آوریم که این است شاه راه رسیدن

دیروز پیمان ها را شکستند و بیاییم امروز بار دیگر عهد و پیمان خویش با پسر زهرا محکم کنیم ..

مردان علوی و زنانی فاطمی تا ظهور دولت عشق..

««اللهم عجل لولیک الفرج و جعلنا من انصاره و اعوانه و جعلنا من المستشهدین بین یدیه»»

 

 

وقتی دلم میگیرد ..وقتی در اوج تنهایی ها و دلگرفتگی ها از تمام ادم ها

همان وقت که تازه یادم میاد امامی دارم

 انوقت که تازه یاد تو می افتم

و انوقت غریبی تو ..که حتی منی که ادعای محبت و امامی زمانی بودن را دارم

همچو منی ارزویم توست..انوقت غریبی تو برایم آشکار می شود

هر وقت ولادتی می شود دستتانمان به سوی توسل به تو بلند است.. اما ،آه از من و من ها

که ادعای مان دوستی توست

و تو را تنها در مشکلات یاد آور می شویم

چقدر غریبی مانند جدت غریبت حسین  تنها فرقش این است

که انان که صدای هل من ناصر حسین را شنیدند ادعایی هم برای حب حسین نداشتند!

 اما من هایی که صدای پسر زهرا را می شنویم و باوقاحت تمام حب او را عشق او را بیان می کنیم

و همچنان سر جای خود میخکوب شده ایم ونام خود را گذاشته ایم منتظر!!!

 

از کوچیکی بهمون یاد دادند عادت های بد و باید ترک کرد
عادت هایی که باعث میشه تو از خوبی ها دور بشی
اما ..هیچ وقت بهمون نگفتند ..نکنه عادت کنی به نبودنش
چه بد عادتی...یادت رفته..اونقدر غرق زندگی و روزمرگی ها شدی..
که دیگه حتی ممکنه یادت بره تو روزای هفته یه روزی هست به اسم جمعه
و روز جمعه روز تعطیلی نیست..روز غربت ..روزی که باز هم دل پسر زهرا گرفتاز گناه زیاد محبین و شیعیانش
و تو فراموش کردی یه آقایی داری که هر چی داری از دعای اونه
نفس کشیدنت به برکت وجود اونه..کسی که همیشه و همه جا برات دعا می کنه
منتظرته که برگردی و صداش بزنی
شاید خیلی وقتا صدات بزنه و تو اونقدر غرق دنیا شدی که همه چی برات شده حجاب!!
اما همیشه میگن ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه است..یه بار دیگه صداش بزن منتظرمونه.....
                                 السلام علیک یا اباصالح المهدی

                       اللهم عجل لولیک الفرج و جعلنا من انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه

              ************************************************          

از قول آیت الله بهجت که فرمودند:شخصی به خدمت اقا امام زمان شرفیاب می شوند و عرضه می دارند:

اقا چرا نمی ایید شیعیان شما از این جهت نگرانند؟

اقا در جواب می فرمایند:شیعیان ما در این باب هیچ نگرانی ندارند...

وای بر ما چه کردیم با پسر فاطمه؟؟؟

2 ـ پاک سازی (جامعه)
مقصود از پاک سازی مبارزه با مظاهر گناه و پلیدی است. منتظر باید تلاش کند جامعه را از ظلم و ستم پاک نماید و این شرط انتظار است. او باید برای رضای خدا، بر علیه زشتی ها قیام نماید.
«امیدوارم که ما همه... به آن وظایفی که اسلام، قرآن، تحت لوای حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) برای ما تعیین فرموده اند عمل کنیم و صورت ها را محتوای واقعی به آن بدهیم و الفاظ را معانی حقیقی، شاید این وصفی که برای حضرت صاحب (علیه السلام) ذکر شده است دنبال همین آیه شریفه که می فرماید که: قل انّما أعظکم بواحدة ان تقوموا لله مثنی و فرادی   همان قیام آن شخص واحد است و همه قیام ها باید دنبال آن قیام باشد. خدای تبارک و تعالی می فرماید که: من فقط یک موعظه دارم به شما (قل انّما أعظکم بواحدة) به امت بگو که فقط من یک موعظه دارم به شما و آن موعظه این است که قیام کنید و قیام لله باشد، قیام لله کنید. البته آن حضرت قیام لله می فرمایند و آن للّهی که و آن خلوصی که برای ایشان هست برای دیگران نیست. لکن شیعه های بزرگوار آن حضرت هم باید پیروی از او بکنند در این که قیام کنند برای خدا.»  .
«به همه ما تکلیف است که باید مقابله کنیم با این دستگاه های ظالم خصوصاً دستگاه هایی که با اساس مخالفند.»  .
حضرت امام (رحمه الله) هم چنین درباره ی کسانی که می گویند: «من که دلم بیشتر نسوخته به اسلام از حضرت صاحب (علیه السلام)، خوب ایشان هم که می بینند این را، خود ایشان بیایند، چرا من بکنم؟» می فرماید: «این اشخاص می خواهند از تکلیف شانه خالی کنند این منطق اشخاصی است که می خواهند از زیر بار در بروند. اسلام این ها را نمی پذیرد. اسلام این ها را به هیچ چیز نمی شمرد...»  .
بر اساس ادله ی مربوط به امر به معروف و نهی از منکر باید بر علیه مظاهر فساد و پلیدی مبارزه کرد و زمینه را برای ظهور حضرت فراهم نمود. .
3ـ آماده سازی
سومین وظیفه ی منتظر آنست که خود و جامعه را برای ظهور امام زمان و یاری او آماده نماید. «آمادگی و آماده سازی» از لوازم انتظار به معنای حقیقی کلمه است.
«ما باید فراهم کنیم کار را. فراهم کردن اسباب این است که کار را نزدیک بکنیم. کار را همچو بکنیم که مهیّا بشود عالم برای آمدن حضرت (علیه السلام)».  .
«در بعضی روایات ـ که من حالا نمی دانم صحّت و سقمش راـ هست که یکی از چیزهای مستحب این است که مؤمنین در حال انتظار اسلحه هم داشته باشند، اسلحه مهیّا، نه این که اسلحه را بگذارند کنار و بنشینند منتظر. اسلحه داشته باشند برای این که با ظلم مقابله کنند، با جور مقابله کنند. تکلیف است، نهی از منکر است. به همه ما تکلیف است که باید مقابله کنیم...»  .
در مورد آماده بودن منتظر، روایت زیر نقل می شود:
«عن ابی بصیر قال: قال ابوعبدالله (علیه السلام): لیعدّ [نّ] احدکم لخروج القائم ولو سهماً، فانّ الله اذا علم ذلک من نیّته رجوت لأن یُنسئ فی عمره حتی یدرکه، و یکون من اعوانه و انصاره».  .
پس صرف این که کسی بگوید من در انتظار حضرت مهدی (عج) هستم، او منتظر شناخته نمی شود، بلکه باید شرط های سه گانه ی آن، یعنی خودسازی، پاک سازی و آماده سازی را نیز تحصیل نماید. به عبارت دیگر، منتظر واقعی کسی است که خود را ساخته، برای پاک سازی جامعه از آلودگی تلاش و خود را برای یاری امام زمان آماده نموده است. این حقیقت انتظار در کلام امام خمینی (رحمه الله) است و این معنای از انتظار است که برترین اعمال و بهترین عبادت ها است.
«و اگر نظر شماها مثل نظر بعضی عامی های منحرف آن است که برای ظهور آن بزرگوار باید کوشش در تحقق کفر و ظلم کرد و تا عالم را ظلم فرا گیرد و مقدمات ظهور فراهم شود ـ فـ إنّا لله و انّا الیه راجعون». .

پس از بیان برداشت های انحرافی انتظار، اینک نوبت آن است که معنای حقیقی و سازنده ی انتظار از دیدگاه امام خمینی (رحمه الله) ذکر شود. از نظر ایشان انتظار به تنهایی کفایت نمی کند:
«همه انتظار داریم وجود مبارک ایشان را، لکن با انتظار تنها نمی شود بلکه با وضعی که بسیاری دارند انتظار نیست.» .
از نظر امام راحل (رحمه الله) منتظر باید اعمالی را انجام دهد و شرایطی را تحصیل نماید تا انتظار حقیقتاً صدق نماید، در غیر این صورت صرف یک ادعاست. اعمالی که منتظران باید انجام دهند چنین است:
1 ـ خود سازی
بخش قابل توجهی از سخنان مرحوم امام (رحمه الله)، راجع به اینست که منتظر باید پیوسته خود را در محضر امام زمان و خدا ببیند و معصیت نکند. به نظر او تزکیه ی نفس لازمه ی انتظار است:
«شما الآن تحت نظر خدا و تحت نظر امام زمان (علیه السلام) هستید. ملائکه شما را مراقبت می کنند، نامه اعمال شما را به امام زمان (علیه السلام) عرضه می دارند.»
«حالا ببینید که تحت مراقبت هستید. نامه اعمال ما می رود پیش امام زمان (علیه السلام) هفته ای دو دفعه (به حسب روایت). من می ترسم ما که ادعای این را داریم که تبع این بزرگوار هستیم، شیعه این بزرگوار هستیم، اگر نامه اعمال را ببیند و می بیند تحت مراقبت خداست نعوذبالله شرمنده بشود... نکند که خدای نخواسته از من و شما و سایر دوستان امام زمان (علیه السلام) یک وقت چیزی صادر بشود که موجب افسردگی امام زمان (علیه السلام) باشد. مراقبت کنید از خودتان، پاسداری کنید از خودتان...» .
«اگر یک وقت نامه عمل یک روحانی را بردند و به امام زمان (علیه السلام) دادند و آن ملائکه الهی که بردند دادند، گفتند که این هم روحانی شماست، این ها پاسداران اسلام شما، و امام زمان خجالت بکشد ـ نعوذبالله.»  .
این که اعمال ما زیر نظر ائمه هست یا این که اعمال ما به آن ها عرضه می شود ریشه ی قرآنی و نیز روایی دارد. در قرآن آمده است:
اعمَلوا فسیَری اللهُ عملَکم و رسولُه و المؤمنون  ; عمل کنید زود است ببیند خدا کردار شما را و پیمبرش و مؤمنان.
در روایت ها آمده که مقصود از «مؤمنون» ائمّه ی معصوم هستند.   پس خدا، رسول و امامان اعمال ما را می بینند. علاوه بر آن، نامه ی عمل ما هم به محضر آنان برده می شود.
از امام رضا (علیه السلام) نقل شده است: «أَما علمت أنّا معاشر الائمّة تُعرض علینا اعمال شیعتنا صباحاً و مساءاً؟» ; آیا نمی دانی اعمال شیعیان ما هر صبح و عصر بر ما امامان عرضه می گردد؟